Gene Vincent, Eddy Cochran, Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Chuck Berry ... artiesten die een onvergetelijke indruk lieten op Massimiliano Panconi en in ruime mate verantwoordelijk waren om zijn jeugddroom te verwezenlijken ... "I Wanna Be a Americano". Mr. Fat Max & the Squids en Digos Boogie waren de eerste schuchtere pogingen en alles kwam in een heuse stroomversnelling toen the "American Guy" uit Florence met Gattimatti (the Mad Cats) in de jaren negentig voor een heuse rockabilly-boom zorgde in Italie. Meer dan 100.000 enthousiaste fans in Rome (Piazza Navona) waren er getuige van hoe Panconi een schitterende rockabilly versie bracht van the Clash klassieker "Should I Stay Or Should I Go".

In 2002 vond het laatste optreden van Gattimatti plaats en werd The Max Panconi Orchestra boven de doopvont gehouden. Bewust werd er gekozen voor de traditionele bezetting, Max Panconi (lead vocals, guitar & piano), Tommy "Lee" Duracell (drums, percussie, backing vocals) en Dino "Billybass" Gubinelli (upright bass & backing vocals). Gretsch guitars & Fender amps maken het plaatje compleet en Panconi wordt ondertussen als de Italiaanse Brian Setzer beschouwd. Voldoende om Ralph Braband te overtuigen en de big boss van Rhythm Bomb Records vond Max Panconi het geschikte uithangbord voor zijn wereldwijdse belangstelling van het rockabilly gebeuren. Voor het album "Race With the Devil" deed singer/songwriter Panconi beroep op een aantal songs die ten tijde van het bestaan van Gattimatti verschenen zijn op het Tumtumpa Record label. De nieuwe opnames vonden plaats in de befaamde Lightning Record studio's in Berlijn en het drietal kreeg de gewaardeerde steun van een heuse "horn section". Onder leiding van Ricky Tapico (sax) geven zij onmiddelijk katoen op de opener "She's My Girl" en "Ha Ha, hm hm, boom boom, Bam Bam". Prima rockabilly die in de beste Cohran/Vincent traditie voor herkenning zorgt in "She Was Mine" en met de songs "One More Chance", "Do It" ,"Junkin Molly" bewijst Panconi waarom hij als de Italiaanse tegenhanger van Brian Setzer beschouwd wordt. Met "Julie London Sings" en "Cryin' Over you" bewijzen de jongens dat zij ook over andere jazzy/bluesy troeven beschikken en de uitnodiging "Saturday at the Be Bop" spreekt voor zichzelf.

Prima album en een band die ondermeer op de befaamde rockabilly kroegentocht in Turnhout een plaatsje verdient.
(SWA)